Αδέρφια καλησπέρα. Στον πρώτο γύρο στο Βελιγράδι, οι delije έθεσαν τα όρια σε τρομερά ψηλό επίπεδο, όντας κίολλας οι καλύτεροι οπαδοί στην ευρώπη αυτή τη στιγμή. Γνωρίζει μήπως κάποιος αν ετοιμάζεται τίποτα εν όψει της Παρασκευής στο σεφ, για να ανταποδώσουμε ένα έστω μικρό μέρος της δικής τους φιλοξενίας? Μήπως θα ήταν καλό να κυκλοφορήσουν κάποια συνθήματα δικά τους για να μπορούμε να φωνάζουμε και εμείς? Και τέλος ήθελα να ρωτήσω αν θα κατέβουν καθόλου σέρβοι για το ματς.
Read More...

Θα ήθελα να αναφέρω 2-3 πραγματάκια για το χτεσινό ντέρμπυ (?) με το λαγό. Αρχικά ας ξεκινήσουμε από το γεγονός οτι κάθε νίκη με το βάζελο είναι νίκη απέναντι στον αιώνιο εχθρό. Οπότε ξεκινάμε με ένα βασικό δεδομένο, το οποίο γιγαντώνεται από το γεγονός οτι οι βαζέλες έχουν ξεσαλώσει για την υποτιθέμενη αδικία, που γνώρισαν από τη διαιτησία. Παράλληλα όμως υπάρχουν κάποια πράγματα, οποία οφείλουμε να τα δούμε. Φαντάζομαι οτι δεν αποτελεί μόνο \"προνόμιο\" δικό μου και της παρέας μου, που φύγαμε χτες ξενερωμένοι από το γήπεδο μετά από νίκη με το λαγό. Η ξενέρα αυτή βασίζεται σε διάφορους λόγους, που θα προσπαθήσω πολύ σχηματικά να εξηγήσω. Πρώτο και βασικό είναι το κομμάτι της εξέδρας μας. Πραγματικά νιώθω οτι αλλοιώνεται διαρκώς ο χαρακτήρας μας. Δεν είναι δυνατόν σε ντέρμπυ να μη φωνάζει όλο το πέταλο. Υπήρχαν στιγμές, που -ευτυχώς- το απέναντι πέταλο ακουγόταν περισσότερο από εμάς και έδιναν ρυθμό. Επίσης το άλλο βασικό είναι να ξέρουμε και να καταλαβαίνουμε, που και πότε τα κάνουμε πουτάνα. Η φάση με τα καπνογόνα στο δεύτερο ημίχρονο ήταν κατά τη γνώμη μου λάθος, ειδικά και μετά το γκολ, που μάλλον μας έκοψε ρυθμό παρά έδωσε κάτι στην εξέδρα. Ας κρατηθούμε λίγο σε καφρίλα για τους βούλγαρους στις 3 Δεκέμβρη. Το άλλο σημείο στο, οποίο θέλω να σταθώ για την κερκίδα μας είναι στα δύο παιδιά, που έκαναν χτες κερκίδα. Αντιλαμβάνομαι οτι είναι μικρότεροι από εμένα σε ηλικία, αλλά νομίζω οτι χρειάζεται λίγο περισσότερη συναίσθηση για το πότε φωνάζουμε τι. Πολλά συνθήματα, που δυστυχώς όλο το υπόλοιπο γήπεδο δεν πρόκειται να τα φωνάξει ποτέ και σε τέτοια παιχνίδια πρέπει να παίζει μπάλα όλο το γήπεδο και όχι μόνο το πέταλο. Και δυστυχώς αυτή η ευκαιρία δεν δόθηκε σχεδόν ποτέ χτες. Δεν είναι δυνατόν να βρίζουμε από το 1ο ημίχρονο τον επενδυτή της δεκάρας αλαφούζο, λες και πρόκειται για το μεγαθήριο, που μας απειλεί. Γελάει ο κόσμος. Αντιλαμβάνομαι οτι συνδέεται με κάποια γεγονότα, όπως η πορεία στον ΣΚΑΙ (όχι η κηδεία), αλλά πρέπει να έχουμε λίγο καλύτερο κριτήριο ως οπαδοί τι λέμε και πότε. Δυστυχώς όμως τα συνθήματα συνδέονται με άλλα ζητήματα σαν αυτό, που ανάφερα παραπάνω και είναι πολύ προβληματικά.
Και πάμε και λίγο στα της ομάδας. Δυστυχώς υπάρχει κάτι, που έχει φανεί από την αρχή της χρονιάς. Η ομάδα είναι πολύ \"σόφτ\" για τα δρεπάνια του ελλ. πρωταθλήματος, κάτι, που φάνηκε και στο αγρίνιο, στο Περιστέρι και εν μέρει και στον εργοτέλη. Είναι σαν να σκέφτονται αν θα βάλουν τα πόδια στη φωτιά. Και προφανώς αυτό συμβαίνει γιατί οι παίχτες της ομάδας δε δένονται με το σύλλογο, μιας και το πολύ θα παίξουν ένα ή δύο χρόνια και μετά μεταγραφή. Αυτά είναι δυστυχώς προβλήματα, που έχουν τη ρίζα τους στη λογική της διοίκησης. Χτες αν εξαιρέσεις τον Τσόρι, τον Ρομπέρτο και το Μανιάτη κανείς άλλος από τη βασική ενδεκάδα δεν είχε παίξει στο περυσινό 0-3 με το λαγό, οπότε δε ξέρω αν καταλάβαιναν τι σημαίνει για εμάς αυτό το σκορ. Μάλλον όχι. Επίσης και ο προπονητής φέρει ευθύνες για αυτό, μιας και έστησε αρκετά αμυντικά την ομάδα, ειδικά αν αναλογιστούμε με τι μπουρδέλο παίζαμε. Ένα τελευταίο, που θέλω να αναφέρω είναι για τον κωστάκη τον μήτρογλου. Κωστάκη, θα έπρεπε να ξέρεις οτι πολύ μεγαλύτεροι παίχτες από εσένα έχουν φάει κορνέδες και έχουν σπαστεί τα αυτοκινητά τους. Πολλοί μεγαλύτεροι παίχτες τα έχουν ακούσει -το λιγότερο- όταν έβαλαν τον εαυτό τους πάνω από τον ολυμπιακό μας. Ο ολυμπιακός δεν είναι η ομαδούλα σου για να φτιάξεις ξανά την καριέρα σου. Ο μίτσελ οφείλει κατά τη γνώμη μου να του ρίξει πάγκο και ας παίζει ο διαμαντάκος ή ο μπενίτες. Έτσι και αλλιώς ο Κωστάρας παίζει σαν παλαίμαχος.
Read More...

Αδέρφια ας μην ανησυχούμε... Η διοίκηση έχει πλάνο και φαίνεται. Με ορίζοντα διετίας πηγαίνουμε.
Δώσαμε τον Παπάζογλου φέτος για να πάρουμε τον Καραμάνο από το 2015...
Φαίνεται ξεκάθαρα οτι η ενίσχυση της ομάδας πάει καλά.
Από εκεί και πέρα όσοι διαβάζουν το ποστ και ξέρουν λίγο μπαλίτσα ας στείλουν ένα βιογραφικό
στην πλατεία Αλεξάνδρας, για να δοκιμαστούν ως κεντρικοί επιθετικοί για τη χρονιά, που έρχεται.
ε ρε τι τραβάμε και είναι ακόμα 8 Αυγούστου. Καλά πάμε...
Read More...

Και σήμερα βλέπεις τα βλαστάρια της ομάδας μας με αγκαλίτσες, selfie και γελάκια με τους τζαβέλλες και τους κατσουράνηδες για το καλό της βαζελοεθνικής....
Δυστυχία ρε....
Read More...

Το θέμα της ενίσχυσης των τμημάτων του ερασιτέχνη γενικά αλλά και του πινγκ πονγκ είναι από μόνο του πάρα πολύ σημαντικό μιας και αποτελούν πεδίο αγώνα και διακρίσεων για την ομάδα μας. Οπότε καλό θα ήταν να συνηδειτοποιήσει ο καθένας οτι τα λεφτά, που δίνονται είτε μέσω του ποδοσφαίρου είτε του μπάσκετ μαζί με την ετήσια συνδρομή της κάρτας φιλάθλου είναι πολύ σημαντικά. Μαζί επίσης με τα εισιτηρια σε πολο και βόλλευ. Σαφώς είναι προς τη σωστή κατεύθυνση η ερώτηση του osfvolos για πιθανές χορηγίες. Εγώ από την πλευρά μου θα πρότεινα κάτι που να απευθύνεται σε όλη τη βάση των μελών του φόρουμ. Ενδεχομένως να μπορούσε να φτιαχτεί ένα t-shirt σε κόκκινο χρώμα (που τόσο έχει λείψει και επανεμφανίστηκε προς το τέλος της σεζον) και να απευθύνεται στα μέλη του φόρουμ και ένα κομμάτι από την τιμή (πέρα από το κόστος) να πήγαινε σε τμήματα του ερασιτέχνη (πινγκ πονγκ εν προκειμένω). Μια τέτοια συνεννόηση θα μπορούσε να γίνει και με τη θύρα 7 έτσι ώστε να γίνει κάτι ανάλογο σε όλους τους συνδέσμους με μια κοινή μπλούζα, πάλι για ενισχυση του ερασιτέχνη. Ιδέες μπορούν να υπάρξουν πολλές. Πώς το βλέπουμε?
Read More...

Και κάπου εδώ τελείωσε η χρονιά... Και μαζί της φεύγει η χειρότερη κερκίδα, που είχε ποτέ ο θρύλος τα τελευταία 20 χρόνια, που θυμάμαι εγώ και πηγαίνω γήπεδο. Είτε αυτό ήταν ο παλιός ναός είτε το οακα είτε η ριζούπολη είτε το νέο καραϊσκάκη. Δε θέλω να μιλήσω για όλο το υπόλοιπο γήπεδο, αλλά μόνο για το πέταλό μας. Για τους υπόλοιπους το μόνο, που έχω να πω είναι να χαίρεστε το καραϊσκάκη-θέατρο, που θέλετε να πηγαίνετε.και ψιλοχάρηκα μετά την τούμπα γιατί έχουν ξεσαλώσει όλοι στο ιντερνετ να μιλάνε για ζούγκλα. Στο πρώτο παιχνίδι πριν 2 βδομάδες -πέρα από το οτι το υπόλοιπο γήπεδο ήταν μισογεμάτο- όταν έπεσαν 2-3 στυλό προς τους μπουγατσομάχους γύρισαν από τις υπόλοιπες κερκίδες και γιούχαραν και έβριζαν προς την 7. Ελπίζω να το ξανασκεφτούν μετά από όλα αυτά, που είδαν στην τηλεόραση. Στα δικά μας τώρα. Το χειρότερο σύμπτωμα είναι η μετάλλαξη του οπαδικού dna μας. Κατά τη γνώμη μου έχουμε γίνει σε μεγάλο βαθμό πανηγυρτζήδες και καταναλωτές. Και έχουμε αφήσει πρώτη φορά στην ιστορία μια δίοικηση να μας έχει διχάσει τόσο πολύ. Πολύς κόσμος εδώ και 3 χρόνια έχει αρχίσει να απέχει από το γήπεδο και έχουν μείνει ελάχιστοι κυρίως πιτσιρικάδες -με τα λάθη τους προφανώς- να προσπαθούν να κρατήσουν την εξέδρα σε ένα επίπεδο. Παλιά η θύρα 7 ήταν υπεράνω προσώπων και θυμάμαι να φωνάζουμε "ο κοσκωτάς αμερική και ο σαλιαρέλης φυλακή και εμείς οι ολυμπιακοί θα σας γαμάμε μια ζωή". Μαζί με αυτά προσθέστε και μερικά μεροκάματα και το σιχαμένο no politica και δένει η συνταγή για το πως έχουμε φθάσει ως εδώ. Η κατρακύλα συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς και φτάσαμε μέχρι το σημείο να βρίζουν με το χειρότερο τρόπο από τα μικρόφωνα επειδή κάποιοι άναψαν 2-3 βαρελάκια. Όλη τη χρονιά παλμός κάτω από το 0 εκτός από 3-4 παιχνίδια, καμία φαντασία και κανένα πάθος, που να αντιστοιχεί στα περήφανα χαρακτηριστικά μας. Και αποκορύφωμα όλης της κατάντιας ήταν η φίεστα. Από τη μια το τσίρκο, που στήθηκε από τη διοίκηση με τα τύμπανα, τα φώτα και τη μουσική, που δε μπορούσες να φωνάξεις ένα σύνθημα και από την άλλη εμείς, που όλη την ώρα φωνάζαμε για το βάζελο και τους βούλγαρους. Το είχα ξαναγράψει και επαναλαμβάνω. Τα αδέρφια του ερυθρού αστέρα βρίζουν την παρτιζαν μόνο στα μεταξύ τους παιχνίδια και σε κανένα άλλο για να μη τους δίνουν αξία. Εμείς εκεί. Σηκώνουμε πρωτάθλημα και βρίζουμε το ανέκδοτο τον αλαφούζο... Στο σημείο, που έχουμε φτάσει δε ξέρω πραγματικά πως μπορεί να αλλάξει η κατάσταση. Μάλλον θα έπρεπε με κάποιο τρόπο οι νεότεροι να καταλάβουν πως ήταν οι ολυμπιακοί στα πέτρινα χρόνια και οι παλιότεροι να το θυμηθούν. Αν μπορεί να αλλάξει κάπως η εξέδρα, αυτό μπορεί να γίνει μάλλον μέσα από τα τμήματα του ερασιτέχνη και το μπάσκετ. Και δεν είμαι και βέβαιος. Ελπίζω να κάτσει και να σκεφτεί ο καθένας το μερίδιο ευθύνης, που του αντιστοιχεί και να πράξει αναλόγως γιατί αυτή η εικόνα, που είχαμε φέτος όλη τη χρονιά εμένα τουλάχιστον με προσβάλλει ως Ολυμπιακό.
Read More...

Και από εμένα ένα τεράστιο RESPECT στα αδέρφια, που χτες το βράδυ έκαναν σεφ το αμπντι ιπέκτσι. Μπράβο μάγκες! Μας κάνατε να σας ζηλεψουμε.
Read More...

Ας φροντίσει κάποιος να πει στους λεβέντες μας οτι παρόλο, που τους ευχαριστούμε για τις πολλές καλές στιγμές μέσα στη σεζόν, μας έχουν πληγώσει βαθύτατα μέσα στο Μάρτη. Και για να κλείσουμε καλά τη χρονιά χρειάζεται να αποκλείσουν ΑΝΕΤΑ τους βούλγαρους και μετά να ταπεινώσουν το βάζελο στον τελικό. Αν δεν συμβούν τα παραπάνω καλό θα είναι να θυμηθούν εκεί στην ΠΑΕ και να θυμήσουν στους παίχτες μας οτι παλιά, ο λαός του θρύλου είχε ένα πολύ αγαπημένο σπορ. Αυτό της ρίψης κορνέδων κατά τις επισκέψεις μας στο ρέντη. Εκεί που οι παίχτες μάθαιναν σε ποια ομάδα παίζουν....
Read More...

Τα κορίτσια μας σήμερα σοδόμησαν τις βαζελίνες με 3-0. Πάμε αύριο για την κούπα. Όποιος είδε το ματς στη ΔΤ, πρέπει να τράβαγε τα μαλλιά του με τη μετάδοση του ΑΡΔ. Κάθέ λίγο και λιγάκι έλεγε έλεγα για το σπινθηροβόλο βλέμμα του βάζελου και οτι χάνει λόγω των δικών του λαθών. Ε ρε φάπα που θέλουν μερικοί για να ισιώσουν....
Read More...

Όπως είχε πει και ο μεγάλος βιαστής του βάζελου (άσχετα αν μετά μας πλήγωσεμε τις επιλλογές του) Γιάννης Ιωαννίδης: "Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό..."
Read More...

Αυτό το πράγμα με τους τραυματισμούς φέτος είναι απίστευτο. Είναι άδικο να ρίχνουμε και αυτό στο Μπαρτζώκα. Ας γίνει σήμερα η αρχή να γυρίσουμε τα πράγματα και ποιος ξέρει... Αυτή η ομάδα έχει αποδείξει οτι μπορεί να μας στείλει στο ψυχειατρείο. Ας κάνουμε τις νίκες που πρέπει και βλέπουμε. Αν περάσουμε στους 8 μη βιαστεί κανείς να τη ξεγράψει αυτή την ομάδα... Πάμε ρε θρύλε.
Read More...

Το βασικό πρόβλημα είναι οτι σχεδόν όλοι όσοι έχουν γράψει μιλούν για το γαμημένο το youtube. Η θύρα 7 στα χρόνια, που ήταν η νο1 εξέδρα στην ευρώπη στα 80's και 90's ανάγκαζε τις εφημερίδες να γράφουν για αυτή σε όλη την ευρώπη. Σήμερα αντί να σκεφτούμε τι ακριβώς συμβαίνει και είμαστε σε τέτοια χάλια καθόμαστε και κάνουμε αναλύσεις εμπνευσμένες από το ultras world. Τραγωδία. Ξεκινάω από τους delije και θα περάσω και στα δικά μας. Η αδελφοπόίηση με τους delije πηγαίνει πάρα πολύ πίσω όταν τη θύρα 7 μόνο για ακροδεξιά δε μπορούσες να την κατηγορήσεις. Από τους Σέρβους έχουμε όντως πάρει πάρα πολλά καλά πράγματα, μιας και σήμερα είναι σίγουρα το καλύτερο πέταλο στην ευρώπη. Και συνθήματα και ιδέες. Δυστυχώς δεν έχουμε πάρει όλα τους τα καλά. Πέρυσι για παράδειγμα είχα ανέβει βελιγράδι για να δω το αστέρας-παρτουζάν. Στις μπύρες, που ακολούθησαν το ματς οι σέρβοι έλεγαν πως δεν ασχολούνται με την παρτιζάν παρά μόνο στα μεταξύ τους ματς. Δεν τους βρίζουν σε κανένα άλλο και δεν ασχολούνται μαζί τους για να μην τους δίνουν αξία. Κάτι, που θα έπρεπε να κάνουμε και εμείς. Δε γίνεται να παίζεις (χάνεις ή κερδίζεις) ματσάρες στην ευρωλίγκα και να φωνάζουμε για τον πούστη και πρεζάκια. Θα έρθουν τα ματς (που στο μπάσκετ είναι και πολλά) για να ασχοληθούμε και με αυτόν και το μπουρδέλο την ομάδα του. Στα δικά μας τώρα νομίζω οτι το πρόβλημα είναι τεράστιο και απλώνεται σε διάφορα επίπεδα. Το βασικό σημείο είναι οτι έχει αρχίσει να μεταλλάσεται το dna του κόσμου μας. Και αυτό οφείλεται σε διάφορα πράγματα. Στο γεγονός οτι από τότε, που πήγαμε στο νέο καραϊσκάκη νομίζουμε οτι είναι και κάποιου είδους glamour και event. Στο γεγονός οτι με τα συνεχόμενα πρωταθλήματα έχουμε ξεχάσει τι θα πει μαχητικότητα στο γήπεδο και υπεράσπιση του ολυμπιακού. Στο γεγονός οτι ιδιαίτερα με την τελευταία διοικήση πέφτει μεροκαματάκι σε κάποιους, οι οποίοι συμπεριφέρονται με το χειρότερο τρόπο ως σεκιούριτι σε αδερφούς τους ολυμπιακούς (κυρίως πιτσιρικάδες).Στο γεγονός οτι πολλά αδέρφια μας έχουν κόψει το γήπεδο για πολλούς λόγους (δεν είναι της παρούσης). Στο γεγονός οτι δεχόμαστε χωρίς πρόβλημα διάφορα πράγματα όπως τα πλεξιγκλας στο καραϊσκάκη και τα καινούργια στο μπουρδέλο το σεφ. Που δεν αντιδράμε, που στο οακα στο μπάσκετ οι κερκίδες είναι στα 2 μέτρα από τους πάγκους ενώ σε εμάς δεν υπάρχουν οι πτυσσόμενες εδώ και πολλά χρόνια. Στο γεγονός οτι η ίδια η θύρα 7 έχει ξεχάσει τις ρίζες της και βγάζει ανακοινώσεις σαν την περσινή μετά το ματς με το βάζελο. Και πολλά άλλα. Η σύγκριση με την κερκίδα του βάζελου είναι άστοχη γιατί αυτοί περνάνε τα δικά τους πέτρινα χρόνια. Στα δικά μας πέτρινα φτιάχτηκαν 2-3 γενιές γαύρων, που αποτελούσαν όντως την καλύτερη εξέδρα της ευρώπης. Γιατί οι νεότεροι σήμερα δεν ξέρουν τι σημαίνει να πηγαίνεις σχολείο να σε κράζουν μέχρι αι τα χανούμια και εσύ να ΠΡΕΠΕΙ και να ΟΦΕΙΛΕΙΣ να υπερασπιστείς την ιδέα του θρύλου. Από εκεί και πέρα και σε σχέση με το αρχικό ποστ,θα προέτρεπα τους οργανωτές της εξέδρας να ασχοληθούν λίγο παραπάνω. Να καταλαβαίνουν τι γίνεται μέσα στο γήπεδο και να δίνουν τον αντίσοιχο τόνο. Επίσης να μη διακόπτουν συνθήματα, που έχουν ξεκινήσει από άλλους, αλλά να τα ενισχύουν. Να μην κάνουν τρενάκια σε ντέρμπι, αλλά να δίνουν το έναυσμα για φωνή.
Read More...

Ένα πολύ μεγάλο μπράβο στα παιδιά της ομάδας βόλλευ. Ένα πολύ μεγάλο μπράβο γιατί κρατούν αναμμένη τη σπίθα του
τι σημαινει πραγματικά Ολυμπιακός.Σ.Φ.Π. Μπράβο και σε όλους εμάς από τη θύρα 7, που στηρίζουμε αυτή την προσπάθεια
ιδιαίτερα στον κόσμο, που ακολουθεί τις ομάδες του ερασιτέχνη.
Read More...

Η αφορμή για να γράψω αυτό το ποστ είναι η εξέδρα, που κάναμε με την αρμάνι, αλλά κάποια από αυτά που θα γράψω ισχύουν και για αρκετά άλλα ματς φέτος. Μετά από πολλά χρόνια αρκετός κόσμος ακολουθεί σταθερά την ομάδα στο μπάσκετ φέτος και έχει γεμίσει το γήπεδο στην ευρωλίγκα. Αυτό έχει δώσει τη δυνατότητα και για καλές κερκίδες. Έχει δημιουργήσει όμως και κάποια προβλήματα μιας και είχε χαθεί η επαφή του κόσμου με την ομάδα μπάσκετ. Το ματς με την αρμάνι ήταν ΝΤΕΡΜΠΙ μιας και με δεδομένες τις συνήκες (τραυματισμός Σπανούλη, αλλαγές ξένων, Σερμαντίνι με 3 προπονήσεις, από την άλλη η αρμάνι διοργανώτρια του final 4 και σε σούπερ φόρμα) έτσι έπρεπε να το αντιμετωπίσουμε και στην εξέδρα. Αντί για αυτό μάλλον το αντιμετωπίσαμε σαν παιχνίδι ποδοσφάιρου στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σε τέτοια παιχνίδια στην εξέδρα, το πέταλο πρέπει να δίνει τον τόνο στο υπόλοιπο γήπεδο και όχι το αντίστροφο, που έγινε προχτές. Μέχρι και το τρίτο δεκάλεπτο εμείς είμασταν στον κόσμο μας και κάναμε μέχρι και τρενάκι λες και ρίχναμε 20 πόντους διαφορά. Σε τέτοια παιχνίδια πρέπει να φωνάζουμε γρήγορα και απλά συνθήματα όταν η ομάδα κάνει επίθεση και όλοι να σφυρίζουμε και να φωνάζουμε όταν τη μπάλα έχει ο αντίπαλος. Σε τέτοια παιχνίδια η κερκίδα μπορεί να βάλει ένα λιθαράκι για να πάρουμε το ματς. Θυμηθείτε για να κάνω ένα παραλληλισμό την εξέδρα με τη manchester στη μπάλα, που κάναμε ακριβώς αυτό. Φωνή όταν είχαμε εμείς τη μπάλα και γιούχα από όλο το γήπεδο όταν την είχαν οι άλλοι. Σε κάτι τέτοια ματς πρέπει να παίζουμε και εμείς μπαλίτσα με τον τρόπο μας. Αυτά τα γράφω γιατι έχουμε μπορστά μας ακόμα μερικά ματς ευρωλίγκα και τους τελικούς με τον πούστη, οπότε καλό α ήταν να διορθώσουμε μερικά πράγματα και από την πλευρά μας.
Υ.Γ. Αυτό, που έγινε με τη γιούχα στον collins το θεωρώ απαράδεκτο. Ο άνθρωοπος τόσο μπορεί τόσο παίζει. Ούτε τζόρνταν είναι ούτε Λω. Θα τον έχουμε στην ομάδα μέχρι το καλοκαίρι και νομίζω οτι του γαμήσαμε τελείως την ψυχολογιά. Εφόσον φοράει τη φανέλα της ομάδας οφείλουμε και αυτόν να τον βοηθάμε. Δεν μας ήρθε μόνος του κιόλας. Οπότε την επόμενη φορά καλό θα ήταν να του ρίξουμε και ένα χειροκρότημα μπας και μπορέσει να βοηθήσει έστω σε 2 απλά πραγματάκια.
Read More...

Παιδιά απόλυτα κατανοητή η γκρίνια και τα νεύρα, αλλά καλό θα είναι να έχουμε τη ψυχραιμία να μπορούμε να αναλύσουμε τα δεδομένα. Επειδή εστιάζουμε στις τελευταίες εβδομάδες, μη ξεχνάμε το πως έχει ξεκινήσει η χρονιά και πως συνεχίζει. Το καλοκαίρι αποφασίστηκε από τη διοίκηση να υπάρχει χαμηλό μπάτζετ και να συνεχιστεί ο δρόμος με τον οποίο πήραμε τις 2 ευρωλίγκες. Αυτό το γράφω γιατί έχει πέσει τρελό κράξιμο στο Μπαρτζώκα, το οποίο το θεωρώ λάθος. Εννοείται πως έχει κάνει και αυτός πολλές λάθος επιλογές, αλλά δεν πρέπει κατά τη γνώμη μου να τον σταυρώσουμε. Έχουμε και λέμε λοιπόν, διατήρηση σε μεγάλο βαθμό του βασικού περσινού κορμού (με τις μεγάλες απώλειες Παπανικολάου, Χαϊνς οι οποίοι παρεπιπτώντως δεν ήθελαν να μείνουν) και απόκτηση ξένων με περιορισμένο μπάτζετ και συγκεκριμένη λογική για ενίσχυση της front line με πιο αθλητικούς παίκτες. Ξεκινάει η σεζόν, η ομάδα πάει τρένο και δυστυχώς δε βαράει καμπανάκι. Σκάει ο τραυματισμός του law και εκεί ανατρέπεται όλη η ισορροπία της ομάδας. Για τη σημασία του law στο παιχνίδι της ομάδας έχουν γράψει όλοι οι ΑΡΔ, οπότε δε χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση. Συνεχίζει η γκαντεμιά με τον τραυματισμό του Petway και χάνεται η ισορροπία και στους χηλούς. Ο Μπέγκιτς είναι πολύ κατώτερος των προσδοκιών, οπότε είναι απαραίτητο να γίνουν αλλαγές. Δυστυχώς η επιλογή collins είναι ατυχής και ο moon νόμιζε οτι ήρθε σε ομάδα-σκαλοπάτι για το nba οπότε στο καλό και να μας γράφει. Σκάει σε πολύ δύσκολο σημείο και ο τραυματισμός του Σπανούλη, οπότε οπως μπορούμε να καταλάβουμε ανατρέπονται όσα σημεία από τη χημεία της ομάδας είχαν απομείνει. Όλα αυτά τα γράφω για να τα έχουμε ως δεδομένα όταν κάνουμε κριτική. Γαυροι είμαστε, τρελοί είμαστε αλλά θέλει και λίγο πιο νηφάλια προσέγγιση. Στο σημείο, που βρισκόμαστε αλλαγές δε μπορούν να γίνουν άλλες. Οπότε καλό θα ήταν να δώσουμε λίγο χρόνο να επιστρέψει ο αρχηγός, να ενσωματωθεί καλύτερα ο Σερμαντίνι (που έδειξε καλά στοιχεία στο πρώτο ματς) και βλέπουμε. Τίποτα δεν έχει τελειώσει και η ομάδα μπορεί να το γυρίσει και να προκριθεί στους 8. Από εκεί και πέρα όλα γίνονται. Από τη πλευρά μας μόνο στήριξη στην ομάδα, φωνή και παλμός στο γήπεδο.
Read More...

Αδερφέ δύσκολο μάλλον να γίνει coreo γιατί θα είμαστε περιορισμένοι περίπου στο μισό πέταλο λόγω της γνωστής τιμωρίας. Παρόλαυτα είναι πολύ σημαντικό να καταφέρουμε αύριο έστω και για πρώτη φορά φέτος (άντε και λίγο με την Pari και τους βούλγαρους) να κάνουμε το καραϊσκάκης κόλαση.
Read More...